تولدمه، امروز یه ربع قرن رو رد میکنم. دلم بد گرفته. منی که یه عمر دیگرون رو مسخره میکردم ساده ترین و دم دستی ترین عشق تو دنیای خدا، عشق نری و مادگی هست و حتی بومی های آمریکای جنوبی که هنوز هر هواپیمایی بالای سرشون رد میشه، پشت سرش سجده میکنن و فکر میکنن خداشونه هم این عشق رو بلندن، اونا که چه عرض کنم کفتارها هم این مدل عشق رو بلدن.
منی که یه عمر نفرت ورزیدم به این نوع عشق کل روز تولدم رو به بودن آدمی فکر میکنم که نه باهاش حرف زدم نه میدونم اسمش زه_ هست یا شق_. من، من پرمدعا، بغض کردم برای نبود آدمی که هیچ وقت نبوده.
اگه تو این 25 سال کار نیکی کردم، خدایا چیزی ازت نمیخوام جز یه دقه دیدنش :(
قول میدم خودم مهرشون از دلم بیرون کنم :(
درباره این سایت